Wraz z początkiem października bank PEKAO wdrożył program Bezpieczna ugoda 2%. Nazwa programu nawiązuje do popularnego Bezpiecznego kredytu 2%. PEKAO informuje, że celem programu jest stworzenie zrozumiałej, korzystnej dla kredytobiorców propozycji polubownego rozwiązania sporu. Czy ugoda z bankiem PEKAO rzeczywiście się opłaca? Czy program Bezpieczna ugoda 2% to dobra alternatywa dla unieważnienia umowy frankowej?
Czytaj również: Co z podatkiem od ugody frankowej?
Na czym polega ugoda z bankiem?
Kredyty frankowe zostały spopularyzowane na początku lat 00’. Wówczas kredyty złotówkowe były znacznie wyżej oprocentowane, a kurs helweckiej waluty niezwykle korzystny. Atrakcyjna oferta skłoniła setki tysięcy kredytobiorców do podpisania umowy frankowej. Wadliwe umowy i niestabilność kursu CHF zaskutkowało tym, że po kilkunastu latach spłaty kredytu konsumenci nie spłacili nawet połowy zobowiązania. Do tego aktualny kryzys gospodarczy mocno wpłynął na wysokość kursu franka szwajcarskiego.
W 2020 r. Przewodniczący KNF zaproponował bankom wdrożenie do oferty programów ugód frankowych, aby przyspieszyć rozwiązanie kwestii kredytów CHF. Banki niechętnie podeszły do propozycji rządu, realizując programy ugód na własnych zasadach. Ugoda ma stanowić alternatywne wyjście dla Frankowiczów, którzy nie chcą rozstrzygać sporu w sądzie lub liczą na szybkie pozbycie się skutków wadliwej umowy frankowej. Czy to się opłaca? Niekoniecznie.
Przede wszystkim podpisanie ugody frankowej zakłada, że wadliwa umowa zostaje podtrzymana w mocy. Jakie ugody proponują banki? Instytucje finansowe na ogół przeliczają kredyt frankowy na kredyt złotówkowy na warunkach, jak gdyby konsument od początku zdecydował się podpisać umowę kredytu złotówkowego. Zdarza się również, że banki przeliczają saldo we frankach na złotówki przy bankowym kursie.
Specjaliści są zgodni co do tego, że ugody bankowe wiążą się niewielką korzyścią finansową dla kredytobiorcy. Po pierwsze, podpisanie ugody przekreśla możliwość złożenia pozwu, który jest na ten moment najbardziej opłacalnym rozwiązaniem dla konsumenta. Po drugie, kredytobiorca często płaci bankowi więcej, niż gdyby pozostał przy dotychczasowej umowie.
Ugody frankowe PEKAO
Początkowo programy ugód nie cieszyły się dużym zainteresowaniem ze strony kredytobiorców. Banki nie chciały podporządkować się regulacjom zaproponowanym przez rząd, co potęgowało nieufność konsumentów. Na przestrzeni lat zainteresowanie polubownym rozstrzygnięciem sporu wzrosło. Część banków wprowadziła masowe programy ugód, inne pozostały przy selektywnym doborze klientów.
Niekwestionowanym liderem w ilości zawartych ugód jest PKO forum. Na ten moment bank zawarł blisko 30 tys. ugód. PEKAO udzielił stosunkowo niedużej ilości kredytów frankowych, jednak przejął portfel kredytów należących do BPH S.A. W październiki tego roku bank wdrożył długo zapowiadany program Bezpieczna ugoda 2%. Większość Frankowiczów dobrze wie, że ugody frankowe to nie najlepsze rozwiązanie, skierowane głównie na zysk banku. Ciężko sobie wyobrazić, że banki mogą obrać prokonsumencką postawę względem Frankowiczów.
W przeciwieństwie do realizowanych dotychczas programów ugód Bezpieczna ugoda 2% nie uwzględnia marży bankowej. Ta z kolei zazwyczaj jest na tyle wysoka, że w konsekwencji kredytobiorca niewiele zyskuje na takim układzie. Przypominamy również, że nowy program ugód banku PEKAO reklamowany jest hasłem „przejrzyście i zrozumiale”, co do tej pory wcale nie było takie oczywiste.
Czy ugoda z PEKAO jest warta uwagi?
Nawet pozornie korzystne warunki ugody nie dadzą kredytobiorcy takiej korzyści, jaką daje prawomocne orzeczenie sądu w sprawie unieważnienia umowy. Zwróćmy uwagę na fakt, że programy ugód mają w pierwszej kolejności chronić bank przed potencjalną przegraną w sądzie. Owszem, część konsumentów stawia na to, aby spor rozstrzygnąć szybko, prosto i bez konieczności toczenia sądowej batalii. Natomiast większość Frankowiczów słusznie domaga się sprawiedliwości i zwrotu nadpłaty, której po podpisaniu ugody nie dostaną. PEKAO dopiero testuje nowy program Bezpieczna ugoda 2%. Naszym zdaniem nie można zakładać, że będzie to cudowny „złoty środek” dla Frankowiczów.
Bibliografia:
- Kobiera I., Umowa kredytu indeksowanego do CHF. Wybrane aspekty prawne, [w:] „Studia ekonomiczne, prawne i administracyjne”, 2023, dostępne online: [https://journals.economic-research.pl/sepia/article/view/2578]
