Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dnia 6 sierpnia 2020 r. wydał decyzję nr RBG-8/2020 dotyczącą Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu wykonującego w Polsce działalność poprzez oddział Raiffeisen Bank International AG (S.A.) Oddział w Polsce. W decyzji tej uznano, iż rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji przez Bank stanowi naruszenie zbiorowych interesów konsumentów i że takie działanie Banku wprowadza klientów w błąd.
- Raiffeisen Bank dokonał zmiany w umowach kredytów hipotecznych waloryzowanych do waluty obcej zaczynającymi się numerami od HL i MG oraz ich regulaminów.
- Instytucja finansowa nie była jednak uprawniona do ich wprowadzenia – bank tym samym naruszył przepisy stosując nieuczciwą praktykę!
- Pismo banku stanowi zatem niepodważalny dowód przyznania się do stosowania nieuczciwej praktyki, co pomoże w walce z Raiffeisen Bank!
Jakie informacje zostały uznane za nieprawdziwe?
Omawiane informacje zostały przesłane do klientów Raiffeisen Bank pismem w czerwcu 2016 r. Dotyczyły one zmiany umów kredytów hipotecznych waloryzowanych do waluty obcej z numerami zaczynającymi się na HL i MG oraz regulaminów (dokładnie wskazane w przytoczonej decyzji UOKiK). Zmiana tych postanowień zmieniła sposób ustalania kursów sprzedaży i kursów kupna walut obcych, publikowanych przez bank w Tabeli Kursów.
Raiffeisen Bank nie był uprawniony do wprowadzenia takich zmian jednostronnie. Oznacza to, iż nie mógł sam dokonać takiej zmiany postanowień bez porozumienia się i uzyskania zgody konsumenta. Ingerowanie jednostronne przez Bank w tak istotne postanowienia umowy zostało uznane przez Urząd za niedopuszczalne. Wszak zmiany te dotyczyły sposobu ustalania wysokości kursów walutowych, co ma istotny wpływ na dalsze wykonanie umowy.
Co to oznacza dla kredytobiorcy posiadającego kredyt frankowy?
Decyzja ta potwierdza, że Bank naruszył przepisy poprzez stosowanie nieuczciwej praktyki rynkowej (art. 5 ust.1 i ust. 2 pkt.1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym) i naruszył zbiorowe interesy konsumentów (art. 24 ust. 1 i 2 pkt. 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów). Oznacza to, że wprowadzone przez Bank zmiany wspomnianych wcześniej postanowień naruszyły bezprawnie, sprzecznie z dobrymi obyczajami interes klientów Banku. Praktyka Banku dotknęła nieograniczonej liczby konsumentów, tym samym każdy konsument mógł zostać tą zmianą poszkodowany. Urząd zobowiązał bank do poinformowania o tym swoich klientów.
Bank jest instytucją zaufania publicznego. To on ma obowiązek dostatecznie poinformować konsumenta, ponieważ ten nie posiada profesjonalnej wiedzy.
Co to dokładnie oznacza?
Konsument ma prawo do bycia niewprowadzanym w błąd. Tym samym klient mógł uważać, iż wprowadzenie omawianych zmian przez Bank jest zgodne z prawem. Bank powinien podjąć legalne kroki do zmiany poszczególnych postanowień np. poprzez zawarcie aneksu do umowy – czyli po uzgodnieniu, wyjaśnieniu konsumentowi zmian w sposób dostateczny oraz po uzyskaniu jego zgody.
W jaki sposób można wykorzystać pismo banku w procesie?
Bank wysyłając to pismo do swoich klientów przyznał, że stosował nieuczciwą praktykę. Oznacza to, że będzie możliwość wykorzystania tego pisma jako podwaliny do twierdzenia, iż Bank wprowadzał klientów w błąd i do sugerowania, iż taka praktyka mogła tyczyć się innych zmian dokonanych przez bank w przeszłości. Stanowić to będzie argumentację, że Bank świadomie wprowadził do umowy frankowej klauzule abuzywne. Pismo to sugeruje również, że bank sam miał wątpliwości co do prawidłowości zawartych w umowach postanowień, dlatego próbował je jednostronnie zmienić.
